Göksun dağlarında sisin içinde
Gördüm şemalini, göremiyorlar
Gözlerimden akan yaşın içinde
O gül cemalini, göremiyorlar
Ömrün boyunca zirvede gezdin
Zirveler çok çetin önceden sezdin
Bizler kül iken sen yine közdün
Duman yok izini süremiyorlar
Burada bahar var oralarda kış
Sen gönlümüzde, hem nakış nakış
Seni söylüyor bak şu öten kuş
Fakat insanlar duyamıyorlar
Yamaçlara bakar buğulu gözler
Ananı teselli etmiyor sözler
Yârin yavrun seni bir başka özler
Kızının saçını öremiyorlar
Damla damla erir şu dağın karı
Nergis haber verir bize baharı
Göksun yaylasının papatyaları
Akan sulara doyamıyorlar
Herkesi üzdü Türkün öz oğlu
Alemde bu gün gözler buğulu
Bize gösterdiğin zirveye doğru
Çok hızlı gittin varamıyorlar
Hep yollardasın baharda yazda
Üşüdün mü dostum kaldın ayazda
Düğüm oluyor sözler boğazda
Senin ahvalini soramıyorlar
Yaşadın hayatı bir melek gibi
İhsan etmiş sana ihsan sahibi
Kimi Muhsin diyor kimi muhibbi
Faziletlerini sayamıyorlar
Büyüyüp koç olur erkek kuzular
Koçların yüreği sana sızılar
Gerçek olur yazıcıdan gelen yazılar
Hakikat sen oldun, ayamıyorlar