Anne yada baba olmak, insan hayatının en önemli aşamalarından biridir. Her anne baba bu işlevi yerine getirirken çocuğunun tüm ihtiyaçlarını karşılamak ister.Günümüzde anne babalar çocuklarının yetiştirilmesine daha da özen göstermektedirler.Bu özen,beden sağlığında olduğu kadar;ruh sağlığında da görülmektedir.Anne babalar bilmektedirler ki çocuklarının kişiliğinin oluşmasında kendilerinin payı çok büyüktür.Anne baba olmanın okulu yoktur denir,bu iş bir beceri,bir sanat işidir.Ancak çocuk yetiştirmenin bilimsel ilke ve yöntemleri vardır.Bu ilkeler çoğunlukla evrenseldir. Çağdan çağa bazı değişmeler gösterse de, temeldeki ilkeler büyük bir değişime uğramamaktadır.
Çocuklarımızı yetiştirip geliştirirken, onları ayrı bir kişilik geliştiren bireyler olarak görmeden, sözlerine kulak vermeden, davranışlarının anlamı ve nedenleri üstünde düşünmeden iyi tanıyamaz ve sağlıklı biçimde yetiştiremeyiz.
Çocuğumuzun gelişimini ve başarısını etkileyen en önemli faktörlerden biriside anne baba tutumu ve yaşama şartlarıdır.Bu konuda çocuklarımız adına yapabileceğimiz küçük fedakarlıklar onların başarılarını devam ettirebileceği gibi, mutlu bireyler olarak topluma katılmalarını da sağlayacaktır.
Çocuklarımız adına yapabileceğimiz bu küçük fedakarlıkları şu şekillerde ifadelendirebiliriz:
1.Çocuğunuz okuldan döndüğü zaman, evimizde onu karşılayacak birisi olmalı,okuldan getirdiği sevinç ve üzüntü duygularını paylaşacak birisi mutlaka olmalıdır.
2.Çocuğunuzu sevin ve ona değer verin ki oda sizlere ve diğer insanlara karşı sevgi ve saygı duyabilsin.
3.Çocuklarınızın yanında tanıdıkları,arkadaşları, öğretmenleri, akrabaları aleyhinde konuşmayın.
4.Çocuğunuz okuldan veya öğretmenlerinden yakındığı zaman,yakınmalarının derinleşmesine fırsat vermeyin. Ona kimi gerçekleri açıklayın.Her öğretmenin iyi insan olamayacağı,her öğrenciyle eşit derecede ilgilenemeyeceği v.b.
5.Çocuğunuza evde rahatça çalışabilmesi için olanak verin,yer hazırlayın.
6.Çocuğunuza sorumluluk verin,çantasını,odasındaki kitaplığını,giysi dolabını,yatağını kendisi düzeltsin.
7.Çocuğunuz derslerle ilgili soru sorduğunda bilginiz ölçüsünde yanıtlayın, bilemediğiniz sorular varsa açıkça belirtin.
8.Çocuğunuzun okulla ilgili isteklerini yerine getirmeye çalışın.Bu istekler size çok geliyorsa,okul yönetimi ile aile arasında çocuğunuzu araç olarak kullanmayın, onun yanında bu konularda yakınmayın,doğru okula giderek yetkililerle görüşün.
9.Ailenin mutluluğu çocuğa haz ve mutluluk verir,başarısını artırır. Çocuklarınızın yanında tartışma yapmayın,anlaşmazlıklar olursa çocuklarınızdan uzak yer ve zamanda çözmeye çalışın.Kökü çatlak topraklarda, nemsiz ve besinsiz kalmış ağacın meyvesi ne ise, geçimsiz ailenin çocuğu da o duruma düşer.
10.Çocuğunuza ihtiyacı kadar harçlık verin, diğer kardeşleri ve okul arkadaşları ile kıyaslamayın ve okula devamını takip edin.
Çocuklarımızı yetiştirip geliştirirken, onları ayrı bir kişilik geliştiren bireyler olarak görmeden, sözlerine kulak vermeden, davranışlarının anlamı ve nedenleri üstünde düşünmeden iyi tanıyamaz ve sağlıklı biçimde yetiştiremeyiz.
Çocuğumuzun gelişimini ve başarısını etkileyen en önemli faktörlerden biriside anne baba tutumu ve yaşama şartlarıdır.Bu konuda çocuklarımız adına yapabileceğimiz küçük fedakarlıklar onların başarılarını devam ettirebileceği gibi, mutlu bireyler olarak topluma katılmalarını da sağlayacaktır.
Çocuklarımız adına yapabileceğimiz bu küçük fedakarlıkları şu şekillerde ifadelendirebiliriz:
1.Çocuğunuz okuldan döndüğü zaman, evimizde onu karşılayacak birisi olmalı,okuldan getirdiği sevinç ve üzüntü duygularını paylaşacak birisi mutlaka olmalıdır.
2.Çocuğunuzu sevin ve ona değer verin ki oda sizlere ve diğer insanlara karşı sevgi ve saygı duyabilsin.
3.Çocuklarınızın yanında tanıdıkları,arkadaşları, öğretmenleri, akrabaları aleyhinde konuşmayın.
4.Çocuğunuz okuldan veya öğretmenlerinden yakındığı zaman,yakınmalarının derinleşmesine fırsat vermeyin. Ona kimi gerçekleri açıklayın.Her öğretmenin iyi insan olamayacağı,her öğrenciyle eşit derecede ilgilenemeyeceği v.b.
5.Çocuğunuza evde rahatça çalışabilmesi için olanak verin,yer hazırlayın.
6.Çocuğunuza sorumluluk verin,çantasını,odasındaki kitaplığını,giysi dolabını,yatağını kendisi düzeltsin.
7.Çocuğunuz derslerle ilgili soru sorduğunda bilginiz ölçüsünde yanıtlayın, bilemediğiniz sorular varsa açıkça belirtin.
8.Çocuğunuzun okulla ilgili isteklerini yerine getirmeye çalışın.Bu istekler size çok geliyorsa,okul yönetimi ile aile arasında çocuğunuzu araç olarak kullanmayın, onun yanında bu konularda yakınmayın,doğru okula giderek yetkililerle görüşün.
9.Ailenin mutluluğu çocuğa haz ve mutluluk verir,başarısını artırır. Çocuklarınızın yanında tartışma yapmayın,anlaşmazlıklar olursa çocuklarınızdan uzak yer ve zamanda çözmeye çalışın.Kökü çatlak topraklarda, nemsiz ve besinsiz kalmış ağacın meyvesi ne ise, geçimsiz ailenin çocuğu da o duruma düşer.
10.Çocuğunuza ihtiyacı kadar harçlık verin, diğer kardeşleri ve okul arkadaşları ile kıyaslamayın ve okula devamını takip edin.
